Φυσιολογική Αλωπεκία

Πρόκειται για τη φυσιολογική τριχόπτωση που έρχεται ως αποτέλεσμα της διαδικασίας ανανέωσης των μαλλιών μας.

Στη φυσιολογική αλωπεκία συμπεριλαμβάνεται και η εποχική τριχόπτωση.

Γυροειδής Αλωπεκία (alopecia areata)

Πρόκειται για ένα σπάνιο ( σε ποσοστό 1%) αυτοάνοσο είδος τριχόπτωσης κατά το οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα μέσω των Τ- λεμφοκυττάρων επιτίθεται στα τριχοθυλάκια αναγκάζοντάς τα να μπουν στη φάση της τελογένεσης.

Τα πλήρη αίτια της πάθησης δεν έχουν διευκρινιστεί. Φαίνεται, ωστόσο, ότι σχετίζεται με γενετικούς, ψυχολογικούς και ανοσολογικούς παράγοντες.

Η νόσος αναφέρεται κυρίως σε νεαρά άτομα (5 με 30 ετών) και η εξέλιξή της ποικίλει από ασθενή σε ασθενή. Χαρακτηρίζεται από περιοχές πλήρους απογύμνωσης σε φυσιολογική δερματική περιοχή.

Η γυροειδής αλωπεκία δεν αναφέρεται μόνο στα μαλλιά καθώς είναι δυνατόν να προσβάλλει τα γένια, τα φρύδια, τις βλεφαρίδες, τη μασχάλη ή το εφηβαίο.

Ανδρογενετική Αλωπεκία (Androgenetic alopecia ή male-pattern baldness)

Είναι η πλέον διαδεδομένη μορφή τριχόπτωσης στους άνδρες γνωστή και ως ανδρική φαλάκρα.

Η πάθηση είναι αποτέλεσμα της χρόνιας εκφυλιστικής δράσης των ανδρογόνων σε άτομα τα οποία παρουσιάζουν ευαισθησία στην παραπάνω δράση.

Υπάρχει σαφής σχέση της παραπάνω ευαισθησίας με την κληρονομικότητα.

Η εξέλιξη της ανδρογενετικής αλωπεκίας είναι προοδευτική ξεκινώντας από το μπροστινό και το πάνω μέρος του τριχωτού, επεκτεινόμενη προς τα πλάγια και προς τα πίσω, αφήνοντας τελικά ανεπηρέαστες μόνο τις δύο τελευταίες προαναφερθείσες περιοχές, ενώ αφορά τόσο την λέπτυνση όσο και την πτώση της τρίχας.

Ο ρυθμός εξέλιξης της νόσου είναι δυνατόν να ποικίλει πολύ από άτομο σε άτομο.

Διάχυτη Αλωπεκία

Με τον όρο διάχυτες ορίζονται οι αλωπεκίες στις οποίες η αραίωση παρατηρείται σε όλη την έκταση του τριχωτού.

Οι διάχυτες αλωπεκίες δεν αναφέρονται σε μία συγκεκριμένη νόσο της οποίας η μορφή και η εξέλιξη μπορεί να ποικίλει από ασθενή σε ασθενή.

Αντίθετα μπορούμε να μιλήσουμε για μία ομάδα μορφών απώλειας μαλλιών με κοινό γνώρισμα τη διάχυση της αραίωσης σε όλη την περιοχή του τριχωτού, η οποία πραγματοποιείται για διαφορετικό λόγο, με διαφορετικό τρόπο και διαδικασία.

Έτσι ως προς τον τρόπο εκδήλωσης οι διάχυτες αλωπεκίες διακρίνονται σε:

Α. Οξεία, κατά την οποία υπάρχει ξαφνική απώλεια μαλλιών

Β. Υποξεία, στην οποία η διαδικασία της αραίωσης διαρκεί αρκετούς μήνες

Γ. Χρόνια, στην οποία η διαδικασία της αραίωσης επαναλαμβάνεται σε κύκλους

Ως προς σημείο του κύκλου ανάπτυξης των μαλλιών το οποίο επηρεάζεται, οι διάχυτες αλωπεκίες χωρίζονται σε:

Α. Τελογενής (Telogen Effluvium)

Απότομο πέρασμα τριχών στην τελογενή φάση. Αρρώστιες, ορμονικές μεταβολές, στρες, έλλειψη κάποιων θρεπτικών συστατικών κ.α. μπορεί να είναι οι αιτίες μίας τέτοιας τριχόπτωσης.

Β. Αναγενής ή Δυστροφική (Anagen Effluvium)

Αναστολή της λειτουργίας τριχοθυλακίων στο αναγενές στάδιο εξαιτίας παράγοντα εξαιρετικής βλαπτικότητας όπως η χημειοθεραπεία ή η ακτινοβολία.

Η τριχόπτωση μπορεί να είναι αναστρέψιμη ή όχι ανάλογα με το αν το τριχοθυλάκιο έχει νεκρωθεί.

Γ. Μεικτή

Ορισμένα τριχοθυλάκια μπαίνουν απότομα στο στάδιο της τελογένεσης ενώ σε άλλα η λειτουργία της αναγένεσης αναστέλλεται.

Ανάλογα με τη φύση της αιτίας που δημιουργεί τη διάχυτη τριχόπτωση μπορούμε να διακρίνουμε:

Α. Ενδοκρινικές διαταραχές, όπως ο ζαχαρώδης διαβήτης, διαταραχές του θυροειδούς αδένα ή εγκυμοσύνη.

Β. Φάρμακα και Χημικές ουσίες, όπως εντομοκτόνα, αντιπηκτικά, αντιψυχωτικά κ.α.

Γ. Διαταραχές διατροφής και μεταβολισμού, όπως ανεπάρκεια σε σίδηρο, πρωτεΐνη ή ψευδάργυρο.

Τραυματικές αλωπεκίες

Μπορούν να προκληθούν από τραύμα (π.χ. έγκαυμα), από το τέντωμα ή τράβηγμα των μαλλιών ή από την περιστροφή της τρίχας γύρω από το δάχτυλο όπως στην περίπτωση της τριχοτιλλομανίας.

• Αλωπεκία που προκαλείται από την καταστροφή του τριχοθυλακίου και την αντικατάστασή του από ουλώδη ιστό.

  Πρόκειται για μόνιμη μορφή τριχόπτωσης. Μπορεί να έχει διάφορα αίτια και διακρίνονται σε πρωτογενή (όταν το αίτιο είναι ενδογενές και η φλεγμονή στρέφεται ενάντια στο τριχοθυλάκιο) ή δευτερογενή στην περίπτωση εξωτερικής αιτίας (π.χ. τραύμα).

  Τα συχνότερα αίτια πρωτογενούς ουλωτικής αλωπεκίας είναι ο ομαλός λειχήνας και ο δισκοειδής λύκος.

  Ως προς την εξέλιξη μπορεί να διαφέρει καθώς σε κάποιες περιπτώσεις εξελίσσεται αργά χωρίς συμπτώματα, ενώ σε άλλες γρήγορα και με τη συνοδεία πόνου, φαγούρας ή αισθήματος καύσου.